English
PANAY guestbook (367) Sign guestbook
ﺩﺭ ﻭﻓﺎﯼ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺧﻮﺑﺎﻧﻢﭼﻮ ﺷﻤﻊ ﺷﺐ ﻧﺸﯿﻦ ﮐﻮﯼ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥﻭ ﺭﻧﺪﺍﻧﻢ ﭼﻮ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﺧﻮﺍﺑﻢﻧﻤﯽﺁﯾﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻏﻢ ﭘﺮﺳﺖ ﺑﺲ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻫﺠﺮ ﺗﻮ ﮔﺮﯾﺎﻧﻢ ﭼﻮ ﺷﻤﻊ ﺭﺷﺘﻪﺻﺒﺮﻡ ﺑﻪ ﻣﻘﺮﺍﺽ ﻏﻤﺖ ﺑﺒﺮﯾﺪﻩ ﺷﺪﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﺳﻮﺯﺍﻧﻢ ﭼﻮﺷﻤﻊ ﮔﺮ ﮐﻤﯿﺖ ﺍﺷﮏ ﮔﻠﮕﻮﻧﻢ ﻧﺒﻮﺩﯼ ﮔﺮﻡﺭﻭ ﮐﯽ ﺷﺪﯼ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﻪ ﮔﯿﺘﯽ ﺭﺍﺯ ﭘﻨﻬﺎﻧﻢ ﭼﻮﺷﻤﻊ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺁﺏ ﻭ ﺁﺗﺶ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺳﺮﮔﺮﻡﺗﻮﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﺯﺍﺭ ﻧﺰﺍﺭ ﺍﺷﮏ ﺑﺎﺭﺍﻧﻢ ﭼﻮﺷﻤﻊ ﺩﺭ ﺷﺐ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﻣﺮﺍ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻭﺻﻠﯽﻓﺮﺳﺖ ﻭﺭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﺩﺕ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﺯﺍﻧﻢﭼﻮ ﺷﻤﻊ ﺑﯽ ﺟﻤﺎﻝ ﻋﺎﻟﻢ ﺁﺭﺍﯼ ﺗﻮ ﺭﻭﺯﻡﭼﻮﻥ ﺷﺐ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻋﯿﻦﻧﻘﺼﺎﻧﻢ ﭼﻮ ﺷﻤﻊ ﮐﻮﻩ ﺻﺒﺮﻡ ﻧﺮﻡ ﺷﺪﭼﻮﻥ ﻣﻮﻡ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻏﻤﺖ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺁﺏ ﻭ ﺁﺗﺶﻋﺸﻘﺖ ﮔﺪﺍﺯﺍﻧﻢ ﭼﻮ ﺷﻤﻊ ﻫﻤﭽﻮ ﺻﺒﺤﻢﯾﮏ ﻧﻔﺲ ﺑﺎﻗﯿﺴﺖ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺗﻮ ﭼﻬﺮﻩ ﺑﻨﻤﺎﺩﻟﺒﺮﺍ ﺗﺎ ﺟﺎﻥ ﺑﺮﺍﻓﺸﺎﻧﻢ ﭼﻮ ﺷﻤﻊ ﺳﺮﻓﺮﺍﺯﻡﮐﻦ ﺷﺒﯽ ﺍﺯ ﻭﺻﻞ ﺧﻮﺩ ﺍﯼ ﻧﺎﺯﻧﯿﻦ ﺗﺎ ﻣﻨﻮﺭﮔﺮﺩﺩ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﺍﺭﺕ ﺍﯾﻮﺍﻧﻢ ﭼﻮ ﺷﻤﻊ ﺁﺗﺶ ﻣﻬﺮﺗﻮ ﺭﺍ ﺣﺎﻓﻆ ﻋﺠﺐ ﺩﺭ ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺖ ﺁﺗﺶ ﺩﻝﮐﯽ ﺑﻪ ﺁﺏ ﺩﯾﺪﻩ ﺑﻨﺸﺎﻧﻢ ﭼﻮ ﺷﻤﻊ
كاش دلت وسعت دريا ها را داشت، وقتي كه پاسخي براي نگاهت نداشتم.
كاش مي شنيدي زمزمه ي شبانه ام را.
كاش همنوا مي شدي با من حتي به پاس
حيات يك لحظه.
كاش دستانت را دوباره باز مي كردي تا اوج ، پر مي كردي سبدم را
از قاصدك هاي گم شده .
كاش وقتي گريه مي كردم بغض را پشت حصار نگاهت مي ديدم.
كاش و هزاران اي كاش ها... اين ديوارها بيهوده نام تو را فرياد نمي زنند.
لحظه ها تو را چون قديسي در بر خواهند گرفت.
بی آنکه بخواهی به گردابه زمان خواهی رفت.شايد هجرانت بدين گونه بايد باشد!
ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯﺵ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﭼﺮﺍ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎﺭﺷﺪﯼ؟ ﮔﻔﺖ:ﻣﻦ ﺍﺯ ﺑﭽﮕﯽ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ،ﭼﻮﻥ ﮐﻔﺶ ﻧﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﭘﺪﺭﻡﻣﯽﺧﺮﯾﺪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﯾﮏ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺑﻮﺩ ﺗﺎﺑﺘﻮﺍﻧﻢ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﻢ.ﺳﺎﻝ ﺍﻭﻝ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻮﺩﻡ،ﺩﺍﺧﻞ ﮐﻔﺸﻢﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ ﺗﺎ ﺍﺯ ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﺩﺭ ﻧﯿﺎﯾﺪ ﻭ ﺳﺎﻝﺩﻭﻡ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﯽﮐﺮﺩﻡ ﭼﻮﻥﮐﻔﺶ ﻗﺪ ﭘﺎﻫﺎﻡ ﺑﻮﺩ،ﺍﻣﺎ ﺳﺎﻝ ﺳﻮﻡﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪﻫﺎﯼ ﺧﯿﺲ ﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻓﺸﺎﺭ ﺩﺍﺧﻞﮐﻔﺶ ﺟﺎﯼ ﻣﯽﺩﺍﺩﻡ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﻓﺮﺩﺍ ﮐﻔﺶ ﺗﻨﮓﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺍﺫﯾﺖ ﻧﮑﻨﺪ!-ﮐﺘﺎﺏ ﺁﯾﻨﻪﻫﺎ ﻫﻢ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ/ﻣﺤﻤﺪﺍﺣﺘﺸﺎﻡ
A L I C E A L I C E A L I C E
ﺑﻨﻮﯾﺲ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺜﻞ ﻫﺮ ﺷﺐ ﻧﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩﺳﺎﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﯿﻦ ﺳﻔﺮﻩ ﻣﺎﻥ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮐﺒﺮﯼ ﺍﺑﺮﻫﺎ ﻫﻢﯾﺎ ﺳﯿﻞ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﺩ ﻭ ﯾﺎ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩﺑﺎﺑﺎ ﺍﻧﺎﺭ ﻭ ﺳﯿﺐ ﻭ ﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﺪﺣﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺶ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩﺍﻧﮕﺎﺭ ﺑﺎﺑﺎ ﻫﻤﮑﻼﺱ ﺍﻭﻟﯽ ﻫﺎﺳﺖﻫﯽ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﺪ ﺍﯾﻦ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺁﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩﺑﻨﻮﯾﺲ ﮐﯽ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽ ﺁﯾﺪﺍﯾﻦ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺧﯿﺴﻤﺎﻥ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩﺍﯾﻤﺎﻥ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﮐﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺳﺮ ﺧﻂﺑﻨﻮﯾﺲ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﺜﻞ ﻫﺮﺷﺐ ﻧﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ
ﻳﻚ ﻋﻤﺮ ﻗﻔﺲ ﺑﺴﺖ ﻣﺴﻴﺮ ﻧﻔﺴﻢ ﺭﺍ/ﺣﺎﻻ ﻛﻪﺩﺭﻯ ﻫﺴﺖ ﻣﺮﺍ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮﻯ ﻧﻴﺴﺖ/ﺣﺎﻻ ﮐﻪﻣﻘﺪﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﮕﯿﺮﻡ،ﺳﯿﻼﺏ ﻣﺮﺍﺑﺮﺩﻩﻭﺍﺯﻣﻦ ﺧﺒﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ،ﺑﮕﺬﺍﺭﮐﻪ ﺩﺭﻫﺎ ﻫﻤﮕﯽﺑﺴﺘﻪ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﭘﺸﺖﺩﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﻝﻣﯽﺭﻭﺩﺯﺩﺳﺘﻢﺻﺎﺣﺒﺪﻻﻥﺧﺪﺍ ﺭﺍﺩﺭﺩﺍﮐﻪﺭﺍﺯﭘﻨﻬﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﺁﺷﮑﺎﺭﺍ ﮐﺸﺘﯽﺷﮑﺴﺘﮕﺎﻧﯿﻢﺍﯼﺑﺎﺩﺷﺮﻃﻪ ﺑﺮﺧﯿﺰﺑﺎﺷﺪﮐﻪﺑﺎﺯﺑﯿﻨﻢ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺁﺷﻨﺎ ﺭﺍ ﺩﻩﺭﻭﺯﻩﻣﻬﺮﮔﺮﺩﻭﻥﺍﻓﺴﺎﻧﻪﺍﺳﺖﻭ ﺍﻓﺴﻮﻥﻧﯿﮑﯽﺑﺠﺎﯼﯾﺎﺭﺍﻥ ﻓﺮﺻﺖ ﺷﻤﺎﺭ ﯾﺎﺭﺍ ﺩﺭﺣﻠﻘﻪﮔﻞﻭﻣﻞﺧﻮﺵﺧﻮﺍﻧﺪﺩﻭﺵ ﺑﻠﺒﻞﻫﺎﺕﺍﻟﺼﺒﻮﺡﻫﺒﻮﺍﯾﺎ ﺍﯾﻬﺎ ﺍﻟﺴﮑﺎﺭﺍ ﺍﯼﺻﺎﺣﺐﮐﺮﺍﻣﺖﺷﮑﺮﺍﻧﻪﯼ ﺳﻼﻣﺖﺭﻭﺯﯼﺗﻔﻘﺪﯼ ﮐﻦ ﺩﺭﻭﯾﺶ ﺑﯿﻨﻮﺍ ﺭﺍ ﺁﺳﺎﯾﺶﺩﻭﮔﯿﺘﯽﺗﻔﺴﯿﺮﺍﯾﻦﺩﻭﺣﺮﻑ ﺍﺳﺖﺑﺎﺩﻭﺳﺘﺎﻥﻣﺮﻭﺕﺑﺎ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﺩﺭﮐﻮﯼﻧﯿﮑﻨﺎﻣﯽﻣﺎﺭﺍﮔﺬﺭ ﻧﺪﺍﺩﻧﺪﮔﺮﺗﻮﻧﻤﯽ ﭘﺴﻨﺪﯼ ﺗﻐﯿﯽـﺭ ﮐﻦ ﻗﻀﺎ ﺭﺍ ﺁﻥﺗﻠﺦﻭﺵﮐﻪﺻﻮﻓﯽﺍﻡﺍﻟﺨﺒﺎﺋﺜﺶ ﺧﻮﺍﻧﺪﺍﺷﻬﯽ ﻟﻨﺎ ﻭ ﺍﺣﻠﯽ ﻣﻦ ﻗﺒﻠﺔ ﺍﻟﻌﺬﺍ ﺭﺍ ﻫﻨﮕﺎﻡﺗﻨﮕﺪﺳﺘﯽﺩﺭﻋﯿﺶﮐﻮﺵﻭ ﻣﺴﺘﯽﮐﺎﻥﮐﯿﻤﯿﺎﯼﻫﺴﺘﯽ ﻗﺎﺭﻭﻥ ﮐﻨﺪ ﮔﺪﺍ ﺭﺍ ﺳﺮﮐﺶﻣﺸﻮﮐﻪﭼﻮﻥﺷﻤﻊﺍﺯﻏﯿﺮﺗﺖ ﺑﺴﻮﺯﺩﺩﻟﺒﺮﮐﻪﺩﺭﮐﻒﺍﻭ ﻣﻮﻣﺴﺖ ﺳﻨﮓ ﺧﺎﺭﺍ ﺁﺋﯿﻨﻪﯼﺳﮑﻨﺪﺭﺟﺎﻡﻣﯽﺍﺳﺖ ﺑﻨﮕﺮﺗﺎﺑﺮﺗﻮﻋﺮﺿﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻣﻠﮏ ﺩﺍﺭﺍ ﺧﻮﺑﺎﻥﭘﺎﺭﺳﯽﮔﻮﺑﺨﺸﻨﺪﮔﺎﻥ ﻋﻤﺮﻧﺪﺳﺎﻗﯽﺑﺪﻩ ﺑﺸﺎﺭﺕ ﺭﻧﺪﺍﻥ ﭘﺎﺭﺳﺎ ﺭﺍ ﺣﺎﻓﻆﺑﻪﺧﻮﺩﻧﭙﻮﺷﯿﺪﺍﯾﻦﺧﺮﻗﻪﯼﻣﯽ ﺁﻟﻮﺩﺍﯼ ﺷﯿﺦ ﭘﺎﮐﺪﺍﻣﻦ ﻣﻌﺬﻭﺭ ﺩﺍﺭ ﻣﺎ ﺭﺍ
برای لاغر شدن ، از بشقاب و رومیزی آبی رنگ استفاده کنید. رنگ آبی اشتها را کم می‌کند . اگر کم خواب هستید وسایل اتاق خواب را به رنگ بنفش درآورید یا از چراغ خواب به رنگ بنفش استفاده کنید. رنگ بنفش آرامش دهنده و خواب‌آور است .,, اگر از کم خونی رنج می‌برید، میوه‌های قرمز رنگ مانند گیلاس ، توت فرنگی و گوشت قرمز مصرف کنید,,, اگر بی‌حال و حوصله هستید، رنگ نارنجی را انتخاب کنید، هنگام استحمام صبحگاهی از حوله و ابزار نارنجی استفاده کنید، رنگ نارنجی. بی‌حالی شما را از بین می‌برد,,, اگر مشکلی پیش روی شماست، از رنگ نیلی استفاده کنید، رنگ نیلی کمک می‌کند تا بهتر بیندیشید.,,,اگر مضطرب هستید و فشار عصبی طاقت شما را بریده است، از رنگ سبز استفاده کنید. رنگ سبز آرامبخش است و فشار خون را کاهش می‌دهد,,, افراد افسرده لباس زرد رنگ بپوشند. غذاهای زرد بخورند و رنگ زرد را اطراف خود بجویند. رنگ زرد سطح انرژی را بالا برده و مانع افسردگی می‌شود
The secret of health for both mind and body is Not to mourn for the past…
Not to worry about the future… Not to anticipate troubles…
But to live in the present, moment wisely & earnestly.
Good Morning!Dearest sis panay
ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺳﺮ ﮐﻼﺱ ﮔﻔﺖ ﮐﺴﯽ ﺧﺪﺍ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻩ؟ ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ. . . :ﻧﻪ! . . . ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ ﮐﺴﯽ ﺻﺪﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﻩ؟ ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ. . . :ﻧﻪ! . . . ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ ﮐﺴﯽ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻟﻤﺲ ﮐﺮﺩﻩ؟ ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ. . . :ﻧﻪ! . . . ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ ﭘﺲ ﺧﺪﺍ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﮐﺴﯽ ﻋﻘﻞ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻩ؟ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ. . : ﻧﻪ! .. ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ ﮔﻔﺖ ﮐﺴﯽ ﺻﺪﺍﯼ ﻋﻘﻞ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﻩ؟ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ. . :ﻧﻪ! . . ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ ﮔﻔﺖ ﮐﺴﯽ ﻋﻘﻞ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺭﺍ ﻟﻤﺲ ﮐﺮﺩﻩ؟ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ. . :ﻧﻪ! . . ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ ﮔﻔﺖ ﭘﺲ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻋﻘﻞ ﻧﺪﺍﺭﻩ!!!
thank you 
mwahhugss tight tight to my sweet honey sis ... miss u so much.. I hope u r fine 
ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖﺑﻪ ﺍﯾﻮﺍﻥ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﻭ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻧﻢ ﺭﺍﺑﺮ ﭘﻮﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﯼ ﺷﺐ ﻣﯽ ﮐﺸﻢﭼﺮﺍﻍ ﻫﺎﯼ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺗﺎﺭﯾﮑﻨﺪﭼﺮﺍﻏﻬﺎﯼ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺗﺎﺭﯾﮑﻨﺪﮐﺴﯽ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩﮐﺴﯽ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻣﯿﻬﻤﺎﻧﯽ ﮔﻨﺠﺸﮑﻬﺎ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪﺑﺮﺩﭘﺮﻭﺍﺯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺴﭙﺎﺭﭘﺮﻧﺪﻩ ﻣﺮﺩﻧﯽ ﺍﺳﺖ."ﻓﺮﻭﻍ ﻓﺮﺧﺰﺍﺩ
إنّ الذي يسعـى بعمله للمدح وتـوجيه الأنظـار إليه ,
فهـو كتمثـالٍ من الثـلج ..
تمثـال جميـل ولكنّه لا يعيش ريثما تطلُع الشّمس وتحمى ,
فإذا هـو يسيـل مـاءاً يختلط بتـراب الأرض فيصـير وحـلاً .
علي الطنطاوي رحمه الله
♥.███████████ ♥.
ﺧﺪﺍ،ﺍﯼ ﭼﺸﻤﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﻫﺎ،ﺍﯼ ﭘﺎﯾﮕﺎﻩﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﻢﺗﻮ ﺁﯾﺎ ﺳﯿﻨﻪ ﯼ ﺷﻮﻕ ﻭ ﺍﻣﯿﺪﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﯾﺄﺱﻣﯽ ﺳﺎﯾﯽ؟ﺗﻮ ﺁﯾﺎ ﺷﺎﺧﻪ ﯼ ﺑﯽ ﺑﺮﮒ ﻋﻤﺮﻡ ﺭﺍ،ﺑﻪ ﺭﻭﯼﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﮒ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﯼ؟ﻭ ﺑﺎ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺧﺸﻢ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺳﺎﯾﻪ ﻣﯽ ﺗﺎﺯﯼ؟ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﺰﻥ ﺭﻧﮓ ﺗﺒﺎﻫﯽ ﺭﺍ،ﺑﯿﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺑﺎﻣﻦ ﺑﺎﺵ.ﮐﻪ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺗﻮ،ﺍﯼ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎﺍﺷﻨﺎﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖ.ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ،ﮐﺰ ﺍﯾﻦ ﺗﺎﺭ ﻭ ﭘﻮﺩ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﯼ ﻗﻠﺒﻢﺭﺧﺖ ﺑﺮ ﺑﺴﺘﯽﺩﻟﻢ ﺗﺎﺭ ﺍﺳﺖ،ﭼﺸﻤﻢ ﺑﯽ ﻓﺮﻭﻍ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﺮﻫﺴﺘﯽ ﻭ ﻣﻦ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﻫﺴﺘﻢ.ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ،ﺑﺎ ﺷﻮﻕ ﺑﺎ ﻫﺴﺘﯽ.ﭼﻪ ﺷﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩﯼ؟ﭼﻪ ﺷﺪ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﻫﻪ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﻗﻠﺒﻢ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩﯼ؟ﺑﯿﺎ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺑﺴﻮﺯ ﺍﯼ ﺁﺗﺶ ﻫﺴﺘﯽﮐﻪ ﻫﺴﺘﯽ ﺳﺨﺖ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﺍﺳﺖ.ﺧﺪﺍ،ﺍﯼ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻓﺮﯾﺎﺩ!ﺑﯿﺎ،ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺷﺒﻬﺎﯾﻢﺑﯿﺎ ﻣﻦ ﺗﺸﻨﻪ ﺷﻮﻕ ﺳﺤﺮﻫﺎﯾﻢﺳﺤﺮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﺳﺨﺖ ﻣﯽ ﺟﻮﺷﯿﺪ ﻭﻗﻠﺒﻢ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻣﺮﻏﺎﻥ ﻭﺣﺸﯽ،ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﻣﯽﺯﺩ.ﺳﺤﺮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﻮﻕ ﺗﻮ،ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﻫﺴﺘﯽ،ﺍﺯﺍﯾﻦ ﺟﻮّ ﺟﺎﺩﻭﯾﯽ ﺟﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﮔﻞ ﻫﺎ ﺭﻫﺎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻭ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻡ،ﺗﻮ ﺑﻮﺩﯼ ﺟﻠﻮﻩ ﻫﺎﯼ ﺷﺎﺩ
ﺑﯽ ﺗﻮ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺯﺩﻩ ﯼ ﺩﺷﺖ ﺟﻨﻮﻧﻢ ﺻﯿﺪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎﭼﻪ ﺧﻮﻧﻢ ﺗﻮ ﭼﺴﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﯼ ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺩﺭﻭﻧﻢ؟ ﺑﯽ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻛﻮﭼﻪ ﮔﺬﺭ ﻛﺮﺩﯼ ﻭ ﺭﻓﺘﯽ ﺑﯽ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺳﻔﺮ ﻛﺮﺩﯼ ﻭ ﺭﻓﺘﯽ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﯼ ﺍﺷﻚ ﺩﺭﺧﺸﯿﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺳﯿﺎﻫﻢ ﺗﺎ ﺧﻢ ﻛﻮﭼﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺗﻮ ﻟﻐﺰﯾﺪ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺗﻮ ﻧﺪﯾﺪﯼ،ﻧﮕﻬﺖ ﻫﯿﭻ ﻧﯿﻔﺘﺎﺩ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﯽ ﻛﻪ ﮔﺬﺷﺘﯽ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺒﺴﺘﻢ ﺩﮔﺮ ﺍﺯ ﭘﺎﯼ ﻧﺸﺴﺘَﻢ ﮔﻮﯾﯿﺎ ﺯﻟﺰﻟﻪ ﺁﻣﺪ،ﮔﻮﯾﯿﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﻓﺮﻭ ﺭﯾﺨﺖ ﺳﺮ ﻣﻦ ﺑﯽ ﺗﻮ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺷﻬﺮ ﻏﺮﯾﺒﻢ ﺑﯽ ﺗﻮ ﻛﺲ ﻧﺸﻨﻮﺩ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﺑﺸﻜﺴﺘﻪ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﺑﺮ ﻧﺨﯿﺰﺩ ﺩﮔﺮ ﺍﺯ ﻣﺮﻏﻚ ﭘﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﻧﻮﺍﯾﯽ ﺗﻮ ﻫﻤﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﺒﻮﺩﯼ ﺗﻮ ﻫﻤﻪ ﺷﻌﺮ ﻭ ﺳﺮﻭﺩﯼ ﭼﻪ ﮔﺮﯾﺰﯼ ﺯ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻛﻪ ﺯ ﻛﻮﯾﺖ ﻧﮕﺮﯾﺰﻡ ﮔﺮ ﺑﻤﯿﺮﻡ ﺯ ﻏﻢ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺴﺘﯿﺰﻡ ﻣﻦ ﻭ ﯾﻚ ﻟﺤﻈﻪ ﺟﺪﺍﯾﯽ،ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ،ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ ﺑﯽ ﺗﻮ ﻣﻦ ﺯﻧﺪﻩ ﻧﻤﺎﻧﻢ. "ﻫﻤﺎ ﻣﯿﺮ ﺍﻓﺸﺎﺭ"
