ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽﺩﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻟﯿﺪﻥ ﺩﻟﺴﻮﺯ ﺭﺍ
ﺗﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﻮﻋﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﮕﺬﺭﺍﻧﻢ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ
ﺷﺐ ﻫﻤﻪ ﺷﺐ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺻﺒﺢ ﺭﻭﯾﯽ ﻣﯽﺭﻭﺩ
ﮐﺎﻥ ﺻﺒﺎﺣﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﯾﻦ ﺻﺒﺢ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻓﺮﻭﺯ ﺭﺍ
ﻭﻩ ﮐﻪ ﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﺎﺯﺑﯿﻨﻢ ﭼﻬﺮ ﻣﻬﺮﺍﻓﺰﺍﯼ ﺍﻭ
ﺗﺎ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺷﮑﺮ ﮔﻮﯾﻢ ﻃﺎﻟﻊ ﭘﯿﺮﻭﺯ ﺭﺍ
ﮔﺮ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﻣﻼﻣﺖ ﺭﻭﯼ ﺑﺮﭘﯿﭽﻢ ﺯﻧﻢ
ﺟﺎﻥ ﺳﭙﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻧﺎﻭﮎ ﺩﻟﺪﻭﺯ ﺭﺍ
ﮐﺎﻣﺠﻮﯾﺎﻥ ﺭﺍ ﺯ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﭼﺸﯿﺪﻥ ﭼﺎﺭﻩ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﺮ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺻﺒﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﻃﺎﻟﺐ ﻧﻮﺭﻭﺯ ﺭﺍ
ﻋﺎﻗﻼﻥ ﺧﻮﺷﻪ ﭼﯿﻦ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻟﯿﻠﯽ ﻏﺎﻓﻠﻨﺪ
ﺍﯾﻦ ﮐﺮﺍﻣﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﺟﺰ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺧﺮﻣﻦ ﺳﻮﺯ ﺭﺍ
ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺩﯾﻦ ﻭ ﺩﻧﯿﺎﺑﺎﺯ ﺭﺍ ﺧﺎﺻﯿﺘﯿﺴﺖ
ﮐﺎﻥ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺯﺍﻫﺪﺍﻥ ﻣﺎﻝ ﻭ ﺟﺎﻩ ﺍﻧﺪﻭﺯ ﺭﺍ
ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﻤﻨﺪ ﺁﻭﺭ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻨﺪﻩﺍﯾﻢ
ﺭﯾﺴﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﺎﯼ ﺣﺎﺟﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﻮﺯ ﺭﺍ
ﺳﻌﺪﯾﺎ ﺩﯼ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻓﺮﺩﺍ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻣﻮﺟﻮﺩ
ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻭ ﺁﻥ ﻓﺮﺻﺖ ﺷﻤﺎﺭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺭﺍ

‏.
.
.
Love is Pure
Love is Sure
Love is sweet poison
that Doctors can’t cure
ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﭘﺎﮐﯽ
ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ
ﻋﺸﻖ ﯾﻪ ﺯﻫﺮ ﺷﯿﺮﯾﻨﻪ
ﮐﻪ ﺩﮐﺘﺮ ﻫﺎ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻦ ﺩﺭﻣﺎﻧﺶ ﮐﻨﻦ!
.
.
.

ﯾﺎﺭ ﻣﻦ ﯾﻮﺳﻒ ﻧﯿﺎ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮐﺴﯽ
ﯾﻌﻘﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ
ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﯾﺖ
ﻣﺮﻃﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ
ﺍﯼ ﮔﻞ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻏﺮﺑﺘﺖ ﺍﺷﮑﯽ
ﻧﺮﯾﺨﺖ
ﻧﺎﺯﻧﯿﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﭘﯿﺸﺸﺎﻥ
ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ
ﻧﻮﺑﻬﺎﺭﻡ ﺩﺭ ﻓﺮﺍﻗﺖ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ
ﻣﺤﺰﻭﻥ ﻧﺸﺪ
ﻣﻨﺠﯽ ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺟﻮﺭ
ﻧﯿﺴﺖ
ﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺟﻤﻌﻪ ﺍﯼ ﺯﯾﺒﺎ ﺩﻋﺎﯾﺖ
ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ
ﺍﯾﻦ ﺩﻋﺎﻫﺎ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺟﻨﺴﺸﺎﻥ
ﻣﺮﻏﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ...

ﺩﻟﻢ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﺍﻣﺸﺐ ﻟﺒﺎﻟﺐ ﺍﺯ ﺷﻮﺭ ﺍﺳﺖ
ﺗﻮ ﮐﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺣﺮﯾﻤﺖ ﭼﻮ ﮐﻌﺒﻪ ﻣﺸﻬﻮﺭ
ﺍﺳﺖ.
ﻣﯿﻼﺩ ﻧﺒﯽ ﺍﮐﺮﻡ(ﺹ)ﻣﺒﺎﺭﮎ
ﻣﺎﻩ ﻓﺮﻭ ﻣﺎﻧﺪ ﺍﺯ ﺟﻤﺎﻝ ﻣﺤﻤﺪ
ﺳﺮﻭ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﺪﺍﻝ ﻣﺤﻤﺪ
ﻗﺪﺭ ﻓﻠﮏ ﺭﺍ ﮐﻤﺎﻝ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺘﻰ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﻗﺪﺭ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ﻣﺤﻤﺪ
ﻣﯿﻼﺩ ﻧﻮﺭ ﻣﺒﺎﺭﮎ
ﺣﻖ ﭼﻮ ﺩﯾﺪ ﺁﻥ ﻧﻮﺭ ﻣﻄﻠﻖ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ
ﺁﻓﺮﯾﺪ ﺍﺯ ﻧﻮﺭ ﺍﻭ ﺻﺪ ﺑﺤﺮ ﻧﻮﺭ
ﺁﻓﺮﯾﻨﺶ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺍﻭ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻧﯿﺴﺖ
ﭘﺎﮎ ﺩﺍﻣﻦ ﺗﺮ ﺯﺍﻭ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻧﯿﺴﺖ
ﻣﯿﻼﺩ ﻧﺒﯽ ﺍﮐﺮﻡ(ﺹ)ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ(ﻉ)ﮔﺮﺍﻣﯽ
ﺑﺎﺩ
ﺍﯼ ﭼﺮﺍﻍ ﺩﺍﻧﺸﺖ ﮔﯿﺘﯽ ﻓﺮﻭﺯ
ﺗﺎ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﭘﯿﺸﺘﺎﺯ ﻋﻠﻢ ﺭﻭﺯ
ﺁﻓﺮﯾﻨﺶ ﺭﺍ ﮐﺘﺎﺏ ﻧﺎﻃﻘﯽ
ﺍﻫﻞ ﺑﯿﻨﺶ ﺭﺍ ﺍﻣﺎﻡِ ﺻﺎﺩﻗﯽ
ﻭﻻﺩﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ
ﻣﺒﺎﺭﮎ
ﺍﺯ ﻣﮑﻪ ﻓﺮﻭﻍ ﺍﯾﺰﺩﯼ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪ
ﺳﺮ ﭼﺸﻤﻪ ﻓﯿﺾ ﺳﺮﻣﺪﯼ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪ
ﺩﺭ ﻫﻔﺪﻫﻢ ﺭﺑﯿﻊ ﺍﺯ ﺩﺧﺖ ﻭﻫﺐ
ﻧﻮ ﺩﺳﺘﻪ ﮔﻞ ﻣﺤﻤﺪﯼ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪ
ﺑﻪ ﺁﻣﻨﻪ ﺑﻨﺖ ﻭﻫﺐ، ﺧﺪﺍ ﻋﻄﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﭘﺴﺮ
ﭘﺴﺮ ﭼﻪ ﮔﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻠﻖ، ﺧﺪﺍ ﻋﻄﺎ ﮐﺮﺩﻩ
ﭘﺪﺭ
ﻣﯿﻼﺩ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺭﺣﻤﺖ، ﺗﺎﺝ ﺁﻓﺮﯾﻨﺶ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ
ﺧﺠﺴﺘﻪ ﺑﺎﺩ.
ﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻭ ﻣﻪ ﺑﺮﺁﻣﺪ
ﺷﺐ ﻣﯿﻼﺩ ﺍﺣﻤﺪ(ﺹ)ﺑﺎ ﭘﻮﺭ ﺣﯿﺪﺭ ﺁﻣﺪ
ﻫﻤﻪ ﺷﺎﺩﯼ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﯿﻼﺩ ﻧﺒﯽ ﺷﺪ
ﺟﻠﻮﻩ ﯼ ﻧﻮﺭ ﺻﺎﺩﻕ ﺯ ﺑﻌﺪﺵ ﻣﻨﺠﻠﯽ ﺷﺪ
ﺩﻻ ﻣﯿﻼﺩ ﺧﺘﻢ ﺍﻟﻤﺮﺳﻠﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﻓﺮﻭﻍ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﻣﺤﻤﺪ(ﺹ)ﻣﻬﺮ ﻇﻠﻤﺖْ ﺳﻮﺯ ﺁﻣﺪ
ﺷﺐ ﯾﻠﺪﺍﯼ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺭﻭﺯ ﺁﻣﺪ
ﺑﻬﺎﺭ ﺑﯽ ﺧﺰﺍﻥ، ﺭﻭﯼ ﻣﺤﻤﺪ
ﺑﻬﺸﺖ ﺟﺎﻭﺩﺍﻥ، ﮐﻮﯼ ﻣﺤﻤﺪ
ﻣﻌﻄﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ
ﺷﻤﯿﻢ ﺗﺎﺭ ﮔﯿﺴﻮﯼ ﻣﺤﻤﺪ